The post EEN STUKJE VERLEDEN…. appeared first on Kamerverhuur Snel.

The post Achterdam appeared first on Kamerverhuur Snel.

The post CORONA PROOF! appeared first on Kamerverhuur Snel.

Uitgever Mulstra Boek 19,95 euro

“Het is tijd voor herinvoering van een taboe op seks. Ik verlang terug naar die jaren-vijftigsamenleving, waarin je echt vreselijk op zoek moest naar wat onschuldige seksblaadjes.” Was getekend Peter Johannes Muller. Oftewel de oprichter van het sekscontactenblad Candy en bedenker van mijn lijfspreuk ‘Beter langharig dan kortzichtig’. Terwijl de nieuwe preutsheid zich als een Coronavirus over het land verspreidt, verschijnt Mullers autobiografie ‘Seksbaron tegen wil en dank’.

Een prachtig tijdsbeeld is het boek, waaraan ‘de Candyman’ (geboren 1946) sinds 1999 met grote tussenposes heeft gewerkt. “Gelukkig heb ik zelf vanaf 1965 altijd een archief bijgehouden, maar de research vergt erg veel tijd. Tenslotte hebben we het over 40 jaar geschiedenis, dat zijn heel veel data en feiten.”

Alleen het hilarische voorwoord van Maarten Spanjer – net als Muller opgegroeid in dezelfde keurige straat in Amsterdam-Oost – is de aankoop al waard. Maar natuurlijk draait het om de man, die op zeventienjarige leeftijd leerling-verslaggever wordt bij het Amsterdamse advertentieblad De Echo en uitgroeit tot een van Neerlands bekendste en meest omstreden bladenmakers. “Het boek beslaat alle bladen die ik in vier decennia heb uitgegeven. Geplaatst in de context van de tijd waarin deze bladen konden ontstaan.”

Hij staat aan de wieg van Beatbox, voorloper van zijn geruchtmakende weekblad voor de jeugd Hitweek. “Jongeren moesten worden bevrijd van het juk van volwassenen”, is zijn streven. Beter langharig dan kortzichtig, de strijdkreet voor het ‘langharige, opstandige tuig’, wordt  razend populair. Op de vleugels van het succes maakt Muller in 1966 een single met op de A-kant ‘Beter langharig dan kortzichtig’. Mede dankzij ingrijpen van kortgeknipte koddebeiers wordt het een hit. Op de B-kant staat ‘Mode noemt-ie fashion’. Via Youtube is het hoesje te bekijken en het langharigennummer te horen.

Na een jaar heeft hij genoeg van Hitweek. “Er kwamen artikelen over politiek in Hitweek te staan. Het werd me te studentikoos.” Net getrouwd, een kind, moet er in 1968 brood op de plank komen. Zijn tijdschriftenwinkel in Rotterdam Peter J. Muller’s Popshop loopt voor geen meter. Het enige dat geld oplevert zijn de Amerikaanse bloteborstenboekjes, waarvan hij uit arren moede een partijtje  heeft ingeslagen. “Dat liep als een trein. Ik dacht: dat ga ik ook doen. Bovendien is blaadjes maken altijd mijn lust en mijn leven geweest.”

De seksuele revolutie biedt sekscontactenblad Candy en daarmee Muller een ongekend gat in de markt. Zij het dat hij in het begin voorzichtig moet opereren. “Seks was in die tijd een levensgroot taboe. Seks was voor velen toch een probleem vanwege het geloof. Ik verkocht die blaadjes onder de toonbank. Vergeet niet dat pornografie bij wet verboden was.”

Uit het boek: ‘De geschoren vagina deed zoveel stof opwaaien dat in maart 1970 in een oplage van 50.000 een special Candy-editie over dit onderwerp verscheen.’

Dat elk nadeel zijn voordeel heeft, leert hij als de strenge zedenmeesters van politie en OM hem in de kraag  vatten.  “Dat was met het uitkomen van Candy nummer 3, waarin een prijsvraag stond met als hoofdprijs een levend fotomodel. Ik werd gearresteerd en vastgezet. Vanaf dat moment knalde de verkoop omhoog en was ik met dank aan justitie in een mum van tijd de jongste miljonair van Nederland.”

Na een uitspraak van de Hoge Raad in 1970 over pornografie mag Candy gewoon openlijk verkocht worden. In de jaren zeventig bereikt het maandblad oplagen van 130.000 exemplaren. Om publiciteit te genereren, sponsorde het blad in 1970 de Vrije Sekspartij, die deelnam aan de Amsterdamse gemeenteraadsverkiezingen. De partij behaalt 0,3 procent van de stemmen: te weinig voor een zetel in de Amsterdamse gemeenteraad.

Uit het boek: ‘Wat wel goed liep waren de (…) ‘Candy Seks Rapport’-boeken, vooral door de opzwepende ‘besprekingen’ in het blad.’

Hij is bladenmaker, geen idealist en houdt zich zoveel mogelijk afzijdig  van het pornowereldje. “Ik wilde gewoon geld verdienen. Ik creëerde mijn eigen wereld, was begin twintig, verdiende waanzinnig veel geld en ging me gedragen op een manier die, dacht ik, bij een seksbaron hoorde. Mijn vrouw was zestien toen we trouwden. Naast de villa in Heemstede had ik in Amsterdam een appartement aan het Rokin voor mijn maîtresse gekocht. Toen mijn dubbelleven uitkwam, kostte me dat mijn huwelijk. Ik werd met het echte leven geconfronteerd, en het kaartenhuis stortte in. Binnen de kortste tijd liep ik bij de psychiater en slikte handenvol pillen. Na vijf jaar heb ik Candy verkocht.”

Terug in Amsterdam, pakt hij de draad weer op. In 1990 is hij hoofdredacteur van Zondag Amsterdam. “Een mooie tijd”, denkt hij met plezier terug aan de hoofdstedelijke editie van de, door broer Rob opgerichte zondagskrant.

Na Zondag vermaakt hij het land met ‘leugenkrant’ De Nieuwe, dan wordt hij hoofdredacteur in vaste dienst bij VNU (eerst Story, daarna Showtime) en daarna fulltime presentator van Talkradio samen met onder anderen Beau van Erven Dorens, Theo van Gogh, Frederique Spigt, Jeroen Pauw, Rijk de Gooyer en daar is-ie weer, Maarten Spanjer. Gelijktijdig vormt hij met Hitweek-kompaan Willem de Ridder de hoofdredactie van de Talkradio Krant.

The post ‘Tijd voor herinvoering taboe op seks’ appeared first on Kamerverhuur Snel.

Mevrouw Geerdink heeft vandaag (9 januari) namens de gezondheidsdienst aan kamerverhuurder Frans Snel haar excuses aangeboden voor de ophef die eind vorig jaar is ontstaan. Dat gebeurde in het hoofdkantoor van de GGD aan de Hertog Aalbrechtweg. “De beide verpleegkundigen van Prostitutiecentrum Zevenhuizen en wij op kantoor zijn zeer geschrokken van de gang van zaken. Dit was een wijze les voor de toekomst.”

Volgens de afdeling communicatie van de GGD hebben medewerkers informeel enkele sekswerkers gevraagd wat zij van dit beeld vinden. “De GGD-arts vroeg zich dit af uit interesse.” Tot zover niets aan de hand.

In november echter presenteerden GGD-medewerkers een overzicht van hun werk aan de Alkmaarse gemeenteraad. Geerdink: “Na afloop van het officiële gedeelte stelden enkele raadslieden nog vragen. GroenLinks wilde weten hoe er werd gedacht over de voorgenomen plaatsing bij de Achterdam van het bronzen beeld van een meisje dat het oudste beroep ter wereld verbeeldt.”

“Onze collega’s hebben spontaan verteld dat ze hebben gehoord dat een paar prostituees het beeld vrouwonvriendelijk vinden.’’ Susanne, genoemd naar de burgemeester van het Duitse stad waar de maker van dit erotische kunstwerk woont en werkt, heeft ontblote borsten.

Misbruik

GroenLinks is daar vervolgens mee aan de haal gegaan. Of, zoals de GGD-adjunct het noemt: “Groen Links heeft misbruik van de kwestie voor eigen politiek gewin.” Want in een gemeenteraadsvergadering deed GroenLinks meteen een poging plaatsing van het beeld te voorkomen.

De Alkmaarsche Courant deed er verslag van en daarmee lag de discussie op straat. Ondernemer Frans Snel pikte ‘het smerige politieke spelletje’ niet en correspondeerde de afgelopen weken met de GGD, om te weten te komen hoe de vork nu echt in de steel zit. Snel: “Ik heb de bewuste GGD-verpleegkundigen gesproken en zij zeiden dat het helemaal niet de bedoeling was dat dit in de openbaarheid zou komen.”

“De Courant noemt desgevraagd politici een betrouwbare bron en heeft daarom niet gecheckt. Ik dus wel en je ziet het resultaat.” Hij is uitermate tevreden met de uitkomst van het zeer openhartige gesprek met mevrouw Geerdink. “De GGD doet al zo lang en naar onze volle tevredenheid zijn werk op en voor de Achterdam. Ik ben blij dat de lucht is geklaard.”

The post ‘GGD’ers misbruikt over Achterdambeeld’ appeared first on Kamerverhuur Snel.

Bron: Alkmaar Centraal

De GGD draait en kronkelt over zijn kwalijke rol in de discussie over het beeld, dat bij de Alkmaarse Achterdam moet komen. De dienst geeft ontwijkende antwoorden, die bovendien elkaar onderling tegenspreken, op vragen van Achterdam-ondernemers.

Pandeigenaar Cor Ootes van Alkmaars beroemde prostitutiestraat Achterdam kwam met het idee om naast het Alkmaarse kaasmeisje – dit beeld staat op het Waagplein – de (Duitse) toeristen ook te trekken met een bronzen beeld van een meisje dat het oudste beroep ter wereld verbeeldt. Ootes, verzamelaar van erotische kunst, liet een ontwerp maken door een hem bekende Duitse kunstenaar.

De presentatie van het voorontwerp, een miniatuur van het eigenlijke kunstwerk, in de Duitse stad waar Ootes’ opdrachtnemer werkt en woont, was een doorslaand succes. De burgemeester van de plaats was zo enthousiast, dat ze spontaan aanbood bij de officiële onthulling  op de Dijk hoek Achterdam aanwezig te zijn.

Donker

Ootes: “Deze bijzonder sympathieke vrouw, voornaam Susanne, vroeg nog of ik al een naam had bedacht voor het beeld. Ik zei: “Ja, Susanne’. Ze was in de wolken.”  Korte tijd later verscheen er echter ook donkere wolken boven het beeld, dat voorlopig in de winkel op de kop van de Dijk staat.

Er is een politieke discussie ontstaan over de vraag of het beeld wel moet worden geplaatst. Zo heeft de fractie van GroenLinks in de gemeenteraad zich anti-Susanne opgesteld, omdat het vrouwonvriendelijk zou zijn.

De groene linksen zeggen zich gesteund te voelen door de GGD. Een arts van de dienst, die de medische controle van de prostituees verzorgt, heeft volgens de politici een aantal sekswerkers gevraagd wat de vrouwen van het beeld vinden. Enkele prostituees zouden ook de vrouwonvriendelijkheid hebben benadrukt. In deze #metoo- en Epstein-tijd bijna een garantie voor publieke verontwaardiging en afkeur.

Kamerverhuurder Frans Snel was verbijsterd over de ophef en vooral het aandeel van de GGD daarin. Hij stelde in drie mailtjes vragen aan de GGD-directie over het hoe en waarom. Vooral de schending van het beroepsgeheim door de arts en de actieve rol die hij of zij speelde bij de enquettering zit hem dwars.

De eerste twee mails werden beantwoord, maar zijn onderling tegenstrijdig. Het antwoord op de eerste mail:

“Tijdens een presentatie van hun werkzaamheden hebben raadsleden gevraagd of zij (medewerkers GGD-post Zevenhuizen, waar de prostituees op controle gaan, red.) wisten hoe de prostituees over het beeld dachten. Desgevraagd hebben de collega’s aangegeven dat zij een aantal vrouwen hadden gesproken die twijfels hadden over (de plaats van) het beeld, maar dat zij, indien door de raad gewenst, daar in opdracht verder onderzoek naar zouden kunnen of moeten doen om een beter beeld te kunnen schetsen.

Met vriendelijke groet

Team Communicatie

GGD Hollands Noorden.”

De tweede mail is al heel anders van toon, maar maken de zaak niet duidelijker (om het voorzichtig te zeggen):

“Het klopt dat medewerkers informeel enkele sekswerkers gevraagd hebben wat zijn van dit beeld vinden. De arts vroeg zich dat af uit interesse. De vragen zijn gesteld op eigen initiatief. Er is geen sprake van vooroverleg of opdracht aan de GGD om dit te onderzoeken.

(…) In het geval de vraag gesteld zou worden aan de GGD om de mening van de sekswerkers over het beeld te onderzoeken zou de GGD adviseren daar onafhankelijk onderzoek naar te laten doen.”

Op het derde mailtje, waarin Snel expliciet vroeg naar de naam van de arts, de mening van de GGD over de schending van het beroepsheim en de eventuele sanctie die daarop moet volgen is geen antwoord gekomen. “Die is verstuurd vorige week donderdag, met een beantwoordingstermijn van maximaal 24 uur. Tot nu toe zwijgt de GGD in alle toonaarden.”

Het is voor Snel onbegrijpelijk dat een neutraal geachte, medische dienst zich als actieve partij opstelt in een politieke discussie. “En dan dat gedraai en gekronkel. Waren het nu meer medewerkers, was het een arts? Hebben ze de meiden op pad  gestuurd, zoals twee ervan tegen ons hebben verklaard? Wil de GGD zelf onderzoek doen, of onafhankelijk? We beraden ons dan ook op nadere stappen. Dit kan niet door de beugel.”

The post GGD ‘draait’ over Achterdambeeld appeared first on Kamerverhuur Snel.

Door Arno Ruitenbeek

De wet regulering sekswerk (wrs) is discriminerend en schaadt de privacy van prostituees. Bovendien kunnen banken ook onder de nieuwe wet een prostituee, lees ondernemer met vergunning, financiële steun weigeren.

“Want daarover wordt in het wetsvoorstel met geen woord gerept”, aldus Frans Snel van het gelijknamige kamerverhuurbedrijf op de Achterdam in Alkmaar. Snel heeft de consultatieversie van de wet regulering sekswerk, zoals staatssecretaris van justitie en veiligheid Ankie Broekers-Knol die medio oktober heeft gepubliceerd, regel voor regel doorgenomen.

De wettelijke, uniforme vergunningplicht voor alle prostituees en exploitanten van seksbedrijf is volgens Broekers-Knol bedoeld om de seksbranche te reguleren en misstanden tegen te gaan. De conclusie van Snel: “Een slecht voorstel, niet beter dan de door de Eerste Kamer terecht afgeschoten wet regulering prostitutie en bestrijding misstanden seksbranche (wrp).”

De Eerste Kamer haalde een streep door dit geautomatiseerd landelijk registratiesysteem, ‘omdat aan het nut, de noodzaak en de juridische houdbaarheid van de registratieplicht werd getwijfeld.* Volgens de Senaat zijn tal van andere, minder ingrijpende wegen te bewandelen voor de informatievoorziening. Daarnaast kan een combinatie van intensivering van hulpverlening, toezicht en handhaving en een versterking van de rechtspositie van prostituees helpen zicht en grip op de branche te krijgen.

Ingrijpend

Snel: “Ook acht de Eerste Kamer de kans klein dat zo’n registratiesysteem er daadwerkelijk toe bijdraagt dat mensenhandel en gedwongen prostitutie vaker worden opgespoord klein geacht.” Niet in de laatste plaats is de wrp gestrand op een gebrek aan zwaarwegend algemeen belang. Anders gezegd: er is geen dringende maatschappelijke noodzaak die de ingrijpende beperking van het recht op de privacy van alle sekswerkers in Nederland zou kunnen rechtvaardigen.

“Artikel 1 van de Grondwet: Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan. De wrs doet niet anders dan prostituees ongelijk behandelen.”

“De prostituee moet 21 jaar zijn. Volwassen ben je in Nederland met achttien, dan mag je ook vechten (en soms sneuvelen) voor je land. De prostituee moet de vergunning mondeling aanvragen bij een door de burgemeester aangewezen ambtenaar en daarbij haar paspoort overleggen. Noem mij een zzp’er of ondernemer die daar ook toe verplicht is; houd daarbij in het oog dat prostitutie al heel lang een legaal beroep is.”

“De minister van justitie en veiligheid kan nadere regels stellen over de wijze van indiening van de aanvraag stellen en óverige gegevens of bescheiden die nodig zijn voor de beoordeling van de aanvraag. Een vergunning kan worden geweigerd als de burgemeester vindt dat de aanvrager niet genoeg zelfredzaam is, of de burgemeester het ernstige vermoeden heeft dat de aanvrager wordt gedwongen de hoer te spelen.”

“Let wel: vermoeden. De woorden bewijs of feit komen in de wetstekst niet voor. Er belt iemand naar de politie die zegt dat mevrouw X in de gaten wordt gehouden door een Oost-Europeaan en je hebt de poppen aan het dansen. De overheid krijgt carte blanche voor de overheid zeker felle anti-prostitutieburgemeesters als de Alkmaarse (Piet Bruinooge) mogen zich profileren politieagent, rechter en beul. Een gesprekje met een ambtenaar volstaat blijkbaar ook voor de burgemeester om te beslissen of iemand een vergunning krijgt, dan we – zoals in de praktijk gebeurt – in de illegaliteit duikt.”

Toneel

“Is een geregistreerde prostituee per definitie geen slachtoffer van mensenhandel? Knap als je dat na een gesprek durft te zeggen. Misschien speelt de vrouw wel heelt goed toneel, of ontbreekt het de ambtenaar aan kennis, ervaring en inzicht om tot een goed advies te komen. Ze kunnen de prostituee het hemd van het lijf vragen en als de antwoorden ze niet aanstaan, is ze de klos.”

“Het is een utopie om te denken dat registratie van prostituees helpt bij bestrijding van, ik zeg met nadruk vermeende misstanden in de seksbranche. In de gemeente Utrecht hebben ze een plaatselijke registratieplicht. Daar erkennen ze dat het lastig is signalen van mensenhandel te ontdekken en dat het vrijwel onmogelijk is om in een registratiegesprek van een uur te beoordelen of iemand daar slachtoffer van is. En enkel signaleren van uitbuiting of mensenhandel is wat anders dan die misstanden daadwerkelijk bestrijden.”

De aanzienlijke schending van de privacy door de wrs is wat Snel betreft net zo’n belangrijke reden om het voorstel af te schieten als de schending van artikel 1. “Inzake de privacy wordt de  subsidiariteit naar de prullenbak verwezen.”**

Subsidiariteit wil zeggen dat het doel (verwerking van de persoonsgegevens) ook op een andere wijze kan worden bereikt, waardoor de inbreuk op de privacy van de prostituee zo min mogelijk wordt geschaad. “Zoals de Senaat zei, zijn tal van andere, minder ingrijpende wegen te bewandelen voor de informatievoorziening. Schriftelijke aanvraag, belangrijkste persoonlijke en zakelijke gegevens, inschrijving Kamer van Koophandel, verklaring omtrent gedrag eventueel en klaar.”

Snel heeft slechte ervaringen met de gemeente Alkmaar, die de intiemste dingen wilde weten van vrouwen die op de Achterdam gingen werken. In de regulering prostitutie, seksbranche en aanverwante onderwerpen uit de algemene plaatselijke verordening (Apv) staat dat Snel (en de overige exploitanten) de naam, leeftijd, nationaliteit, (werkelijk) adres en woonplaats van elke prostituee moeten registreren.

Hierbij hoort ook opgave van het sofi- cq burgerservicenummer. De vergunninghouders moeten goedgelijkende kleurenkopieën van de identiteits- en verblijfsdocumenten maken en zeven jaar bewaren. Snel: “Maar in de praktijk is het nog erger. De gemeente wil de intiemste dingen weten. Hoe vaak ze het doen, met of zonder condoom. Te gek. Dat gaat ze geen snars aan.”

De kamerverhuurder kaartte de kwestie aan bij de waakhond Autoriteit Persoonsgegevens (AP) aan. In mei van dit jaar kreeg hij het gelijk aan zijn zijde. De AP heeft een half jaar geleden de ‘functionaris gegevensbescherming van de gemeente Alkmaar’  een ondubbelzinnige brief gestuurd. “De AP heeft al eerder het standpunt ingenomen dat het verwerken van persoonsgegevens van sekswerkers gezien dient te worden als het verwerken van gegevens over het seksuele leven van personen.”

Risico

Dan is de uitvoeringswet algemene verordening gegevensbescherming (Uavg) van toepassing, “Een gemeentelijke verordening biedt geen uitzonderingsmogelijkheid op het verbod op het verwerken van bijzondere categorieën van persoonsgegevens. In het algemeen gesteld kan worden dat het verwerken van volledige kopieën van identiteitsbewijzen privacyrisico’s met zich mee brengt, zo is er het risico op identiteitsfraude.”

Daarnaast mag het burgerservicenummer alleen worden verwerkt als bij wet is vastgelegd dat dit verplicht is. Een gemeentelijke verordening is geen wet, dus over en uit. De gemeente Alkmaar wist hoe laat het is en beloofde de nadere regels voor seksinrichtingen, het prostitutiebeleid Alkmaar 2016 en de vergunningsvoorwaarden op deze punten aan te passen voor het einde van het jaar.

———-

Bronnen:

*De lokale registratieplicht voor prostituees in het licht van het Wetsvoorstel regulering prostitutie en bestrijding misstanden seksbranche. Post, C., Brouwer, J. & Vols, M., 10-May-2016, In : Jurisprudentie voor Gemeenten. 2016, 5, p. 103-107 5 p.

**Privacy in de praktijk- proportionaliteit en subsidiariteit; Ploum Rotterdam Law Firm, Dorien van Straten en Kim Prooij

The post Sekswerkwet discriminerend en schendt privacy appeared first on Kamerverhuur Snel.

Gemeente Alkmaar mag helemaal niet vragen naar seksgegevens

Alkmaar heeft jarenlang het verbod overtreden op verwerking van seksuele gegevens van prostituees op de Achterdam. De Autoriteit Persoonsgegevens heeft de gemeente nu op de vingers getikt.

Kamerverhuurder Frans Snel vecht al langer op diverse juridische fronten tegen de gemeente, in casu tegen de fel anti-prostitutieburgemeester Piet Bruinooge. Onlangs moest Bruinooge cs een fikse nederlaag slikken.

De rechter heeft geoordeeld dat de gemeente willens en wetens Snel een vergunning voor een vierde peeskamer in het pand Achterdam 3-5 heeft onthouden. Snels inkomensderving loopt in de tienduizenden euro’s; Alkmaar dient de portemonnee te trekken. Politieke partijen in de raad zijn daar niet blij mee.

Inmiddels is de stand gemeente-Snel 0-2. De ondernemer heeft meermalen geprotesteerd tegen de verplichting dat hij de intiemste gegevens van de sekswerkers, aan wie hij kamers verhuurt, moet bijhouden.

In de regulering prostitutie, seksbranche en aanverwante onderwerpen uit de algemene plaatselijke verordening (Apv) staat dat Snel (en de overige exploitanten) de naam, leeftijd, nationaliteit, (werkelijk) adres en woonplaats van elke prostituee moeten registreren.

Hierbij hoort ook opgave van het sofi- cq burgerservicenummer. De vergunninghouders moeten goedgelijkende kleurenkopieën van de identiteits- en verblijfsdocumenten maken en zeven jaar bewaren. Snel: “Maar in de praktijk is het nog erger. De gemeente wil de intiemste dingen weten. Hoe vaak ze het doen, met of zonder condoom. Te gek. Dat gaat ze geen snars aan.”

“Prostituees zijn gewone ondernemers, ZZP’ers en dienen als zodanig te worden behandeld. Hun inschrijving bij de Kamer van Koophandel is wettelijk gezien voldoende. Alkmaar behandelt ze echter als illegale viespeuken. Dit moet stoppen.” Daarom kaartte hij de zaak bij de waakhond Autoriteit Persoonsgegevens (AP) aan.

De AP heeft de gemeente, in casus de ‘functionaris gegevensbescherming van de gemeente Alkmaar nu een ondubbelzinnige brief gestuurd. “De AP heeft al eerder het standpunt ingenomen dat het verwerken van persoonsgegevens van sekswerkers gezien dient te worden als het verwerken van gegevens over het seksuele leven van personen.”

Identiteitsfraude

Dan is de uitvoeringswet algemene verordening gegevensbescherming (Uavg) van toepassing, “Een gemeentelijke verordening biedt geen uitzonderingsmogelijkheid op het verbod op het verwerken van bijzondere categorieën van persoonsgegevens. In het algemeen gesteld kan worden dat het verwerken van volledige kopieën van identiteitsbewijzen privacyrisico’s met zich mee brengt, zo is er het risico op identiteitsfraude.

Daarnaast mag het burgerservicenummer alleen worden verwerkt als bij wet is vastgelegd dat dit verplicht is. Een gemeentelijke verordening is geen wet, dus over en uit.  De gemeente Alkmaar wist (of weet inmiddels) hoe laat het is.

Snel kreeg deze mededeling van de ‘unitmanager leefgebied van de gemeente’. “Via deze brief laat ik u weten dat u de regels en de vergunningsvoorwaarden omtrent de registratie met betrekking tot sofi-nummer/burgerservicenummer en kleurenkopieën van de identiteit- en verblijfsdocumenten als niet van toepassing kunt beschouwen. De Uitvoeringswet algemene verordening gegevensbescherming  staat hieraan in de weg.

Bovenstaande betekent dat de nadere regels voor seksinrichtingen, het prostitutiebeleid Alkmaar 2016 en de vergunningsvoorwaarden op deze punten aangepast moeten worden. Streven is om dit voor het einde van het jaar af te hebben.”

Snel: ‘’Waarom die aanpassing nog meer dan zes maanden moet duren, is mij een raadsel. Maar uit ervaring weet ik dat de gemeente traineren tot een doel heeft gemaakt.”

********************

U bent in het bezit van een vergunning(en) voor het exploiteren van een seksbedrijf. Deze vergunning is verleend op grond van Hoofdstuk 3

In de Nadere regels voor seksinrichtingen en in uw vergunning zijn regels opgenomen omtrent een intake/registratie met een prostituee. In de Nadere regels is het volgende bepaald; •

Ik ga ervan uit u zo voldoende te hebben geïnformeerd. Indien u nog vragen heeft kunt u contact opnemen met mevrouw A. E. van de Unit Veiligheid via telefoonnummer 14072.

Hoogachtend, de van burgemeester van Alkmaar namens deze, Unitmanager Leefgebied,

b.a. R.J.J. G.

The post Gemeente Alkmaar mag helemaal niet vragen naar seksgegevens!!! appeared first on Kamerverhuur Snel.

Namens mijn cliënt, de heer Snel, exploitant van het pand Achterdam 3-5 aan de Achterdam, richt ik mij in bovengemelde kwestie tot u omtrent het navolgende.

In bovengemelde kwestie heeft de rechtbank op 18 december 2018 uitspraak gedaan en de uitspraak is duidelijk. De burgemeester is nagenoeg op alle punten waartegen cliënt beroep in heeft in het ongelijk gesteld. De werkwijze van de burgemeester heeft ertoe zorg gedragen dat cliënt ernstige schade heeft geleden en nochtans leidt.

Middels dit schrijven stelt cliënt u aansprakelijk voor de geleden schade alsmede nog te leiden schade vanwege de weigering van zijn aanvraag en de handelswijze van de burgemeester die tot deze weigering van de aanvraag heeft geleid. De handelswijze van de burgemeester in dezen is dusdanig laakbaar dat van onrechtmatig handelen gesproken kan worden. Voor een uitvoerige beschrijving van het onrechtmatig handelen verwijs ik naar het bezwaar- en beroepschrift in bovengemelde procedure.

Bij een bezettingsgraad van 85% leidt cliënt thans jaarlijks een bedrag ad 27.404 excl BTW aan schade. De schade kan beperkt worden door cliënt zo spoedig mogelijk alsnog een vergunning af te geven. Via de ambtelijke organisatie is aan mij medegedeeld dat de burgemeester geen aanleiding ziet om cliënt alsnog in de gelegenheid te stellen in aanmerking te komen voor een vergunning In dit verband vorder ik namens cliënt een totaalbedrag ad € 82.212 ex BTW. Mocht u tot afwijzing van deze aansprakelijkstelling overgaan dan zal een civiele procedure volgen.

The post Deze kosten zijn IETS minder als het WIELEREVENEMENT Alkmaar! appeared first on Kamerverhuur Snel.

Piet Bruinooge is een slechte verliezer. Nadat hij bij de rechter een smadelijke nederlaag heeft geleden in de slepende zaak rond de vierde peeskamer voor Achterdam 3-5, heeft winnaar Frans Snel hem, overdrachtelijk, de hand willen reiken. De Alkmaarse ´weg met de prostitutie´-burgemeester heeft niet eens het fatsoen gehad om te reageren.

De gemeente had de vergunning voor een vierde peeskamer voor Achterdam 3-5 niet mogen weigeren, luidde het heldere vonnis van de Alkmaarse bestuursrechter eind december 2018. Zes jaar lang heeft kamerverhuurder Frans Snel, die sinds mensenheugenis drie ramen in het pand exploiteert, in geldverslindende procedures tevergeefs gevochten tegen de gemeente.

Of liever gezegd tegen gristelijke burgemeesterpiet, die het liefst de Achterdam en helemaal de straatvechter Frans Snel het liefst in een zwart gat ziet verdwijnen. Maar Snel hield vol en dat bleek te lonen.

In het (voorlopig en hopelijk) laatste proces bij de Alkmaarse bestuursrechter op 21 november 2018 krijgt de ondernemer zijn zin. De Raad van State had namelijk beslist in 2017 dat Alkmaar de maximaal 69 vergunningen moet verdelen volgens het principe ‘wie het eerst komt, het eerst maalt’.

Snel dient als een van de eerste van de vijf vaste Achterdam-exploitanten een vergunning in voor ‘zijn’ drie kamers en een voor de ‘extra’. De laatste wordt – weer – geweigerd. Bruinooge weet op voorhand dat hij daarmee flinke juridische risico’s neemt, blijkt uit e-mailverkeer dat per ongeluk ook in de mailbox van Snel terechtkomt. En dat komt uit.

Onbepaald

Zoals Snels advocate Vera Platteeuw in de rechtszaal al heeft opgemerkt, constateert de rechter een kleine twee maanden geleden ook dat de gemeente in feite ‘vergunningen voor onbepaalde tijd’ uitgeeft. Nieuwe kamerexploitanten komen er nooit tussen en een ondernemer zoals Snel die wil uitbreiden, kan dit plan wel op zijn buik schrijven.

Het is niet de enige tik over de vingers voor Bruinooge cs. De gemeente had tijdig, duidelijk en voor alle belangstellenden begrijpelijk in het openbaar moeten vertellen hoe de vergunningenverdeling loopt op basis van wie het eerst komt,… Nu zijn de regels vaag en voor meerdere uitleg (maar wel steeds in het nadeel van Bruinooges tegenstander Snel) vatbaar, aldus de rechter.

Snel boekt winst, maar wel met een wrang bijsmaakje. Omdat de 69 kamers al vergund zijn, kan de rechter Snel niet zijn vierde kamer alsnog geven. Hij moet wachten tot 2020, bij de nieuwe ronde vergunningverlening. Wel moet de gemeente de proces- en Snels advocaatkosten van bijna 2400 euro betalen.

De winnaar: “Ik kan voor de drie jaar dat ik ten onrechte ben geweigerd, een schadevergoeding eisen.” Snel zit vervolgens zes weken lang in spanning, of Bruinooge ondanks het vernietigende vonnis toch nog in hoger beroep gaat. De termijn verloopt zonder dat de burgemeester of een van zijn discipelen iets van zich heeft laten horen.

Bovendien zwijgt Bruinooge in alle talen, nadat Vera Platteeuw kort na de uitspraak namens Snel officieel heeft opgeroepen de strijdbijl te begraven. Op 27 januari schrijft ze aan de juridisch adviseur van de burgemeester: “Mag ik van u vernemen of bij de gemeente (zegge de burgemeester) de bereidheid is om te bekijken of partijen er minnelijk uit kunnen komen?”

Onbeschoft

Reactie vanaf het stadhuis: nul. Snel is er helemaal klaar mee. “Ik vind het ronduit onbeschoft van Bruinooge dat hij noch op de uitspraak, noch op ons voorstel reageert. Zo ga je niet met je burgers om, ook al ben je het niet eens met die man of vrouw. Zo onfatsoenlijk, zulke slechte manieren: en maar afgeven op sekswerkers.”

Snel zal zijn misnoegen over de Langestraatregent ook aan de gemeenteraadsleden overbrengen. “Ik verwacht daar echter geen heil van. In het verleden hebben ze de Achterdam en mij ook altijd laten zakken en liepen ze als schoothondjes achter Bruinooge aan. Dat zal nu niet anders zijn.”

Woensdag 6 februari update

Of het bovenstaande artikel van twee dagen geleden de aanleiding is, weten we niet. Maar Bruinooge heeft via zijn juridisch adviseur nu een teken van leven gegeven. Zij mailt Vera Platteeuw dat ‘de burgemeester, ook naar aanleiding van de uitspraak van de rechtbank , geen aanleiding ziet om het aantal werkruimten te verhogen van 69 naar 70. Op dat punt zal het beleid dan ook niet worden aangepast.’  

‘Wel heb ik vernomen dat er ander beleid zal worden voorbereid voor de verdeling van de schaarse exploitatievergunning. Er zal een verdeelsleutel komen, waarmee de ‘extra’ kamer op de Achterdam op een eerlijke, objectieve wijze kan worden verdeeld.’

‘Voor een gesprek met de heer Snel ziet de burgemeester op dit moment geen aanleiding.’

Snel: ‘Het resultaat blijft nul. Vernomen, voorbereid? Klinkt vaag, er staat geen jaartal bij. En we weten: traineren is Bruinooges grote hobby. Bovendien: ‘een verdeelsleutel voor een eerlijke, objectieve wijze van verdeling van de ‘extra’ kamer’? Hoezo verdeelsleutel. De Raad van State en nu ook de bestuursrechter zijn toch duidelijk geweest. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Bruinooge neemt weer een loopje met ons.”

The post Hoe PIET BRUINOOGE burgemeester van Alkmaar een ondernemer TRAINEERT! UPDATE appeared first on Kamerverhuur Snel.