De leugen van Bruinooge

De kerstman, voor de gelegenheid gestoken in een politie-uniform, heeft me vroeg en aangenaam verrast. Het cadeau had niet groter of mooier kunnen zijn en heet: De leugen van Bruinooge. Want uit de brief die ik van de Hermandad kreeg, blijkt dat ons burgemeestertje niet de waarheid heeft gesproken in de affaire meldingen mensenhandel.

Ik fris nog even uw aller geheugen op.

Op 3 maart 2011 stuurt de Alkmaarse burgemeester Piet Bruinooge een brief aan de Tweede Kamer. Het thema is de wrp, oftewel wet regulering prostitutie en bestrijding misstanden seksbranche, met name het onderdeel ‘registratie van prostituees’. Die registratie heeft, volgens het wetsvoorstel, ‘als belangrijk doel signalen van uitbuiting op te vangen en daar op te acteren.’

Bruinooge schrijft dan: ‘Eind 2010 zijn onze baliemedewerkers getraind op het signaleren en melden van uitbuiting. Een dertigtal meldingen binnen 3 maanden laat zien dat deze gemeentelijke medewerkers, die dagelijks contact hebben met Oost-Europese migranten, in staat zijn om signalen van uitbuiting te herkennen’.

Als kamerverhuurder op de Achterdam wil ik graag weten wat er speelt, zeker op het gebied van uitbuiting lees mensenhandel, om daar tegen te kunnen optreden en zo mogelijk deze moderne vorm van slavernij te voorkomen. Mijn collega’s en ik zijn eerzame ondernemers in een legale branche (voor zover u het was vergeten: prostitutie is in 2000 gelegaliseerd) en het laatste waar we op zitten te wachten is gelazer in de straat.

Openbaarheid

Dus verzoeken mijn advocaat en ik de gemeente, met een beroep op de wet openbaarheid van bestuur (wob), in mei 2015 om alle stukken te overleggen over of in verband met de 30 meldingen. De gemeente zegt me niets te kunnen laten zien, omdat er niets meer is. De emails met en over de meldingen zijn gewist.

Bruinooge en zijn paladijnen laten de politie de kolen uit het vuur halen. De veldwachterij weigert echter mededelingen te doen, want: ‘De meldingen bevatten gegevens betreffende geïdentificeerde of identificeerbare natuurlijke personen die worden beschermd door het regime van de wet politiegegevens (wpg) en kunnen niet met een beroep op de wob worden geopenbaard’.

Ik stel voor dat de autoriteiten de documenten zwarten, zodat de gegevens van personen onleesbaar zijn, en wil desnoods genoegen nemen met een opsomming van de 30 meldingen met uitsluitend de datum van melding en aard van melding (uitbuiting, mensenhandel). De instanties vertikken het. Dus gaan we in beide gevallen in beroep.

De zaak dient in september. Op 27 oktober doet de rechter, die zelf de 30 geheimgehouden meldingen heeft gezien om tot een afgewogen beslissing te komen, uitspraak. En zoals hij tijdens de zitting al aangeeft, vindt hij dat de data van de meldingen niet onder de wpg vallen en dus mogen worden vrijgegeven ‘om aan mijn gemoedsrust tegemoet te komen’. Want, zo concludeert de magistraat,  ‘het gaat in de overgrote meerderheid om meldingen door gemeenteambtenaren die twijfel hebben over een inschrijving in de gemeentelijke basisadministratie’.

Lachen

De burgemeesterpiet krijgt overigens wel gelijk van de rechter: ‘De mails zijn niet (meer) bij de gemeente’. Heeft hij over het vonnis hartelijk en opgelucht gelachen, dan kan ik hem vertellen dat hier het spreekwoord ‘wie het laatst lacht, lacht het best’ opgeld doet. Het zal u niet verwonderen dat ik degene ben die het laatste lacht.

Want ik ontvang gisteren de data van de politie. Let op: dit zijn de eerste dertig data van meldingen die op het emailadres  [email protected] zijn ontvangen:

2010: 20 en 22 juli, 19 oktober, 9, 12 en 23 november, 7, 15 en 16 december;

2011: 10 en 13 januari, 2 februari, twee x 15 maart, twee x 1, 12 en 13 april, 4, 7 en 19 mei, 20 juli, 1, 2 en 8 augustus, 15 en 16 september, 4, 11 en 14 oktober.

De conclusies:

Bruinooge liegt. Tussen 20 juli 2010 en 2 februari 2011 zijn twaalf meldingen binnengekomen, geen 30. Geen drie maanden, maar zeven. Want, de brief aan de Tweede Kamer is gedateerd 3 maart 2011.

Bruinooge gaat soepel om met de waarheid. Hij speldt onze volksvertegenwoordiging iets op de mouw. Hij heeft met de ophoging van de cijfers – bewust – meegewerkt aan de beeldvorming dat het heel ernstig is met de mensenhandel. Terwijl dat, zo blijkt ook hier weer, wel meevalt. Zeker omdat we weten dat er geen of hooguit heel weinig aangiftes en nog minder vervolgingen en veroordelingen uit zijn voortgekomen.

Bruinooge is oliedom, of arrogant. Of allebei. Als dit echt alle meldingen zijn in een periode van vijftien maanden, waarom stuurt hij me dan door naar de politie? Hij moet toch hebben geweten dat zijn sprookje onderuit gehaald wordt?

Dan komt de opmerking van die foute politiejurist, dat ik in een schimmige business zit en aan een vingerwijzing genoeg hebt om te weten van/over welke Oost-Europese types de meldingen gaan, in een ander daglicht te staan. De jurist had waarschijnlijk wel in de smiezen dat alleen al de data pijnlijk voor Bruinooge zouden zijn en wilde daarom de rechter afhouden van de beslissing om ze je wel te geven. Helaas voor hem, heeft hij de burgemeester ook niet kunnen redden…

NB: Ik heb aangifte gedaan wegens laster en smaad tegen de jurist. Justitie wil er niets mee doen, dus dat gaat opnieuw een zaak worden.

Bedankt, kerstman, mijn jaar eindigt prima. 

Frans Snel